Pierwsze objawy łysienia są często lekceważone przez Pacjentów. Tłumaczymy je porą roku, ubogą w witaminy i minerały dietą. Prawda jest jednak taka, że im wcześniej zaczniemy walczyć z nadmierną utratą włosów, tym lepsze efekty terapii możemy uzyskać. W przypadku wystąpienia pierwszych oznak wzmożonej utraty włosów, zalecamy jak najszybszą wizytę u specjalisty, który oceni, czy utrata włosów wynika z chwilowego osłabienia organizmu, czy może podłoże tych zmian jest dużo bardziej poważne.
Wyróżniamy następujące rodzaje łysienia:
•androgenowe
•bliznowaciejące
•plackowate
•telogenowe
•anagenowe
Łysienie androgenowe
Należy do najczęściej spotykanych. Jest dziedziczne, dotyka zarówno kobiety jak i mężczyzn. Nazwa tego rodzaju łysienia związana jest z ich przyczyna – androgenami. Działanie androgenów na mieszek włosowy przejawia się skróceniem fazy wzrostu (anagen) co oznacza , że cykl włosowy zostaje przyspieszony. Ponadto przy każdej wymianie włosa stopniowo zanika mieszek, włosy stają się coraz cieńsze i ostatecznie powstaje puszysty meszek. Łysienie często następuje już na początku okresu dojrzewania. Zaczyna wówczas tworzyć typowe zakola. Ten rodzaj łysienia postępuje stopniowo, aż do całkowitej utraty włosów.
Łysienie anagenowe i telogenowe
Prawidłowo rosnące ludzkie włosy przechodzą przez trzy etapy wzrostu: anagen, katagen, telogen.
Zaburzenia z jakimi mamy do czynienia w cyklu wzrostu włosa mogą powodować dwa rodzaje łysienia. Jedno z nich to łysienie anagenowe, a drugie telogenowe.
Łysienie typu anagenowego jest chorobą, która objawia się utratą znacznej ilości włosów w krótkim czasie, spowodowanym przedwczesnym zakończeniem wzrostu włosa (anagenu). Do najczęstszych przyczyn należy chemioterapia, radioterapia oraz ciężkie infekcje.
Z łysieniem telogenowym mamy do czynienia wtedy kiedy zbyt duża ilość włosów przechodzi w stan spoczynku, jakim jest faza końcowa telogen. Cechą charakterystyczną jest rozproszone wypadanie włosów, które często pojawia się nagle. Przyczyn jego powstania może być wiele: niektóre leki, ciężkie infekcje, zaburzenia hormonalne, choroby włosów.
Łysienie plackowate
Łysienie plackowate jest przewlekłą chorobą zapalną, przebiegającą z uszkodzeniem mieszków włosowych.. Niestety, patogeneza łysienia plackowatego w dalszym ciągu jest mało poznana, a efekty lecznicze wciąż nie są w pełni zadowalające. Choroba może dotykać w równym stopniu osobników obu płci. Rozpoczyna się nagłym wypadaniem włosów w jednym lub kilku miejscach na głowie. Miejsca te często się powiększają, a włosy na ich brzegach wychodzą kępkami tworząc łyse placki.
Łysienie bliznowaciejące
Łysienie bliznowaciejące prowadzi do zniszczenia mieszka włosowego w miejscu którego powstaje zbliznowaciała tkanka łączna. Tkanka ta charakteryzuje się brakiem zdolności do wytwarzania mieszków włosowych, które są niezbędne do wzrostu włosów. Konsekwencją tego jest łysienie nieodwracalne.
Czynniki determinujące:
•zaburzenia hormonalne
•czynniki psychiczne
•chemioterapia/ radioterapia
•grzybica
•zaburzenia krążenia
Niezależnie od przyczyny, która wywołuje nadmierne wypadanie włosów możemy wdrożyć skuteczne leczenie, które znacznie ograniczy ten problem.